Wysokie trawy do każdego ogrodu
Szumiące łany traw ozdobnych kojarzą się z otwartą, wolną przestrzenią. Piękne i pełne wdzięku, pasują do ogrodu w każdym stylu.
Trawy ozdobne należą do bardzo licznej rodziny Gramineae, tej samej co gatunki na trawniki czy zboża uprawne. Liście traw ozdobnych zachwycają swą różnorodnością. W zależności od odmiany mogą być soczystozielone, modre lub srebrzyste, a ich źdźbła cienkie albo szerokie, delikatne jak włosy dziecka bądź sztywne jak szczecina futra. Ciekawe odmiany traw ozdobnych nie zawsze są osiągnięciem współczesnych hodowców. Uprawiano je w Europie już parę stuleci temu. Na płótnach mistrzów flamandzkich widać biało paskowane liście mozgi trzcinowatej 'Picta'. W czasach wiktoriańskich rabaty w angielskich ogrodach pełne były pięknych odmian miskantów i traw pampasowych. Wyraziste, a przy tym ascetyczne w formie pokroje traw ozdobnych doskonale odpowiadają współczesnej estetyce. Szczególnie chętnie sięgają po nie projektanci z Niemiec, Skandynawii i USA.Trawy należą do najbardziej wytrzymałych roślin ozdobnych. Mają olbrzymie zdolności adaptacyjne i niezwykle łatwo kolonizują najbardziej nawet niegościnne tereny. Zaliczane są do gatunków pionierskich, gdyż w pierwszej kolejności pojawiają się tam, gdzie zniszczona zostaje szata roślinna i odsłania się naga ziemia. Ponadto doskonale znoszą suszę i łatwo się regenerują. Ich liście rosną nawet po usunięciu wierzchołków, dzięki specjalnej strefie wzrostu zlokalizowanej u ich podstawy. To dlatego trawnik tak szybko odrasta po każdym koszeniu. Puste w środku rurkowate łodygi traw są bardzo wytrzymałe na urazy mechaniczne, nawet sponiewierane silnym wiatrem i deszczem szybko wracają do pozycji pionowej.
Trawy ozdobne zestawiono w kolekcji wokół ławki. Na zdjęciu, od lewej: trzcinnik (Calamagrostis brachytricha), miskanty (Miscanthus) 'Giganteus' i 'Variegatus' (Kew Gardens, Anglia).
CO LUBIĄ?
Słońce. Większość traw to gatunki światłolubne, zwłaszcza te o liściach srebrnych i igiełkowatych, jak np. kostrzewa sina (Festuca glauca). Na stanowiskach półcienistych można sadzić gatunki o szerokich i ciemnozielonych liściach (np. Spodiopogon).
Gleba i nawożenie.
Trawy mają stosunkowo niewielkie wymagania pokarmowe. Warto jednak starannie przygotować dla nich podłoże, aby zapewnić im wystarczającą ilość pokarmu na cały sezon intensywnego wzrostu. Powinna to być gleba bogata w próchnicę, zasilona niewielką ilością przekompostowanego obornika lub nawozu o przedłużonym działaniu. W dawkowaniu nawozów należy zachować umiar. Ich nadmiar może być przyczyną wybujałego wzrostu i wykładania się pędów. Z kolei gatunki małe i kępiaste są niewymagające, a przenawożenie może im wręcz zaszkodzić, lepiej więc ograniczyć zasilanie do minimum lub nie stosować go wcale. Zabezpieczanie na zimę. Tuż po pierwszych przymrozkach gatunki wrażliwsze (np. trzęślicę, seslerię, drżączkę) dobrze jest zabezpieczyć, okrywając ziemię wokół nich warstwą kory i liści. Niskie zimozielone gatunki najlepiej okryć gałązkami sosny. Pielęgnacja. Wraz z nadejściem cieplejszych marcowych dni możemy przystąpić do prac porządkowych. Niskie gatunki kępkowe strzyżemy, usuwając zeschłe końcówki. Pędy wyższych traw, które całkowicie obumierają na zimę, ścinamy; zostawiamy od kilku do kilkunastu centymetrów, odpowiednio do rozmiaru rośliny. Ogrzane słońcem kępy wkrótce znów ożyją i zaczną wypuszczać nowe pędy.
Słońce. Większość traw to gatunki światłolubne, zwłaszcza te o liściach srebrnych i igiełkowatych, jak np. kostrzewa sina (Festuca glauca). Na stanowiskach półcienistych można sadzić gatunki o szerokich i ciemnozielonych liściach (np. Spodiopogon).
Gleba i nawożenie.
Trawy mają stosunkowo niewielkie wymagania pokarmowe. Warto jednak starannie przygotować dla nich podłoże, aby zapewnić im wystarczającą ilość pokarmu na cały sezon intensywnego wzrostu. Powinna to być gleba bogata w próchnicę, zasilona niewielką ilością przekompostowanego obornika lub nawozu o przedłużonym działaniu. W dawkowaniu nawozów należy zachować umiar. Ich nadmiar może być przyczyną wybujałego wzrostu i wykładania się pędów. Z kolei gatunki małe i kępiaste są niewymagające, a przenawożenie może im wręcz zaszkodzić, lepiej więc ograniczyć zasilanie do minimum lub nie stosować go wcale. Zabezpieczanie na zimę. Tuż po pierwszych przymrozkach gatunki wrażliwsze (np. trzęślicę, seslerię, drżączkę) dobrze jest zabezpieczyć, okrywając ziemię wokół nich warstwą kory i liści. Niskie zimozielone gatunki najlepiej okryć gałązkami sosny. Pielęgnacja. Wraz z nadejściem cieplejszych marcowych dni możemy przystąpić do prac porządkowych. Niskie gatunki kępkowe strzyżemy, usuwając zeschłe końcówki. Pędy wyższych traw, które całkowicie obumierają na zimę, ścinamy; zostawiamy od kilku do kilkunastu centymetrów, odpowiednio do rozmiaru rośliny. Ogrzane słońcem kępy wkrótce znów ożyją i zaczną wypuszczać nowe pędy.
Okazałe kępy miskanta 'Giganteus' mają takie rozmiary, że ludzkie postacie wyglądają na ich tle jak krasnoludki (Kassel, Niemcy).
Rabaty wzdłuż wejścia obsadzono żółtą turzycą 'Evergold' (Carex oshimensis) i zieloną kostrzewą (Festuca gaultieri). Z jednolitych trawiastych kobierców wyrastają w kwietniu białe i ciemnofioletowe tulipany (ogród prywatny, Holandia).
Naturalistyczna, lecz starannie dopracowana kompozycja z ostnicy włosowatej 'Aureomarginata' (Stipa pectinata) poprzetykanej kępami rumianów, krwawników, pustynników i ostróżek. Taki ogród wygląda jak prawdziwa łąka (BUGA, Poczdam).
PODMUCHY WIATRU I PROMIENIE SŁOŃCA
Trawy są wiatropylne, dlatego ich kwiatostany mają tak delikatną budowę i poruszają się nawet przy najmniejszym wietrze. Podobnie jak całe kępy, które nigdy nie pozostają w bezruchu. Szelest i rytmiczne kołysanie, przypominające ruch morskich fal, wprowadza do ogrodu atmosferę harmonii i spokoju. Na dużych płaszczyznach obsadzonych wysokimi trawami można obserwować, jak wiatr przemyka się z jednego krańca ogrodu na drugi, poruszając kolejne kępy. Łany liści i puszystych kwiatostanów traw najpiękniej wyglądają w promieniach wschodzącego i zachodzącego słońca. Dlatego planując trawiastą rabatę, warto wziąć pod uwagę, jak i o których porach dnia będzie padać na nią światło.
Trawy są wiatropylne, dlatego ich kwiatostany mają tak delikatną budowę i poruszają się nawet przy najmniejszym wietrze. Podobnie jak całe kępy, które nigdy nie pozostają w bezruchu. Szelest i rytmiczne kołysanie, przypominające ruch morskich fal, wprowadza do ogrodu atmosferę harmonii i spokoju. Na dużych płaszczyznach obsadzonych wysokimi trawami można obserwować, jak wiatr przemyka się z jednego krańca ogrodu na drugi, poruszając kolejne kępy. Łany liści i puszystych kwiatostanów traw najpiękniej wyglądają w promieniach wschodzącego i zachodzącego słońca. Dlatego planując trawiastą rabatę, warto wziąć pod uwagę, jak i o których porach dnia będzie padać na nią światło.
:D
OdpowiedzUsuńPrzede wszystkim nasz ogród musi podobać się nam i myślę, że ot jest zdecydowanie najważniejsza kwestia. Ja za to mogę się pochwalić, że całkiem niedawno w sklepie https://ogrodolandia.pl/meble-ogrodowe zamówiłem świetne meble ogrodowe.
OdpowiedzUsuń